BÜYÜK HARFLERLE SEVMEYİ SEVİYORUM...
Ölü bir þairin kimliðini giyindim belki de:
Olmayacaklarýn tahayyülüne yakýn durduðum
O hezeyan ertesi çalkantýlarým.
Bir rubai dillenen, sevgili.
Göðün iniltisinde susmayý dileyen bir acý kadar
Savruk ve tasalýyým:
Ýklim deðiþikliðine hürmeten
Zarif gölgemde miskin aryalarla
Ýçimin kuþlarýna kurþun sýkan
Zalim yangýnýn da kývýlcýmý olmaya mahkûm,
Bedeli var ya da yok, diyebilmenin
Zincirlerini kýran
O mavi hüznüm…
Tembel ve görgüsüz bir kýz çocuðu olsam keþke
Hatta zambaklarýn ve aþklarýn solmadýðý
Rüyalarýma eþlik eden Tanrýdan baþka
Dostlarýma sarýldýðým günler kadar
Yaðan rahmete ettiðim þükrü de sonlandýrmadan
Evren…
Yalaným yok ne de olsa yalanlara hep kandým.
Yankýsý var ya da yok sözcüklerin:
Altý üstü yetim bir maruzatým.
Bir iklimde seyreldiðim;
Bir rüzgârý sahiplendiðim;
Yüreðin bacasýna konan alýcý kuþlardan nasiplendiðim mi yoksa
Ýçimdeki denklemi örseleyen?
Mazi kadar yandaþ bir feveran;
Öbek öbek heceler boy vermiþken
Þiir kazanýnda,
Kazaným babýna olsa olsa bunca hüsran.
Zamaným olsa keþke:
Keþke zemine yeniden serpsem çocukluk hayallerimi;
Üstüne basa basa sevdiðimi daha nasýl kanýtlarým ki?
Hala büyük harflerle sevmeyi seviyorum;
Alýntý mizaçlardan olmadým da
Ve kuruntu yüklü mizacýmda
Belki de benim benden uzaklaþtýran.
Haysiyetin indinde
Çakýl taþý serptiðim yüreðine ayrýca minnettarým:
Ýstifli yorgunluðum bil ki mübalaða deðil
Ne de eksildiðim günbegün
Derken çoðaldýðým her satýrda
Pimini çektiðim duygularým allak bullak
Bu kervanda bir tek ben miyim
Yangýnýma körükle giden?
Devasa gölgelere þerh düþüp,
Çekin elinizi benden, dememenin maðlubiyeti
Aslýnda tüm olup biten.
Sevgi tarhýnda bir kýyamdan mütevellit
Garipsenen halkada bir miladý devirip
Kendimce yaþamayý arz ettiðim:
O sulu sepkende ýslandým ben:
Tam da elimi çekmiþken hayattan
Hoyrat bir maziyi de sonlandýrýp
Þaire özendim:
Beni öpen ve yeniden doðuran bir anne yüreði idi
Tüm mevsimlerde esen rüzgârý dindiren.
Aþkýn çetelesinde bunca isyan ile
Ýnsan ruhunu doyuran nice acý;
Ellerinde dünyanýn
Baþ tacý ettiðim sevginin tek mimarý.
Ben ki; gocunduðum ne ise bana dair
Sehven oynanan bir sahne
Ve kök söktüren bunca zalime.
Hatmettiðim kadar hamd ettiðim;
Gýyabýnda bir satýrýn temenni ehli
Bir yürek kadar tembihli;
Tek maruzatým vardý:
Onu da sundum Tanrýya
Yeniden dirildiðimin mucidi hep içimdeki sevgi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.