ASLA PAS TUTMAYAN BİR AŞK...
Ebegümeci sokaðýnda,
Arazi olmuþ düþler caddesinde
Yana eðik bir binanýn nezdinde
Bir sihir olabilirim ama asla silinti deðil:
Zamanýn muharebesinde akla zarar bir yenilgi belki;
Sitemden uzak efkârýn bam telinde
Kuyucaklý Yusuf misali bir titrin sol yakasýnda
Asla pas tutmayan bir aþk
Ve silecekleri yorgun kalbin…
Her atýþýna tanýklýk eden ebabil kuþlarý:
Hayli yorgun ve aç;
Gagalarýnda örselenen varlýðým kadar
Kýymetin bereketinde
Asýlý kâh gezgin kâh sabit düþlerim;
Ýrkildiðim her halede
Kanýksadýðým gönül tellerim.
Zamana muhalif olsam da ne gam;
Arka ayaklarýnda þehrin
Deniz gözlerine esir düþtüðüm gözlerine müptela
Sevici bir i mge;
Aþkýn her halini giyinen
Telli duvaklý bir yangýn
En çok kendine yanýk bir rahle.
Dokusunda mýsralarýn tutuþan elem;
Ýkircikli isyanlardan yana deðil derdim
Bilakis sevgiye düþkünlüðüm:
Külliyen yalan denen deðil
Aþka þiar edindiðim bir tebessüm babýnda
Þehrimi yaktýðým bir þiirde kalan küllerimden
Doðmaya mecbur günlüðümde saf tutan
Satýrlarýn nezdinde
Bir yatýr adeta içimdeki huzurun tecellisi:
Düþkün aþka düþkün çocuk yaným:
Bazen dertli bazen tedirgin;
Ah, bir de keyif ehli bünyemde
Açmadan solan çiçeklerim
En solgun yaným.
Tahliye ettiðim ne çok yarým;
Ne çok yarýn dünden de hala kopamadýðým.
Köhne bir yürek kimine göre
Eskilerin tabiriyle aþka âþýk bir yörünge
Yenicilerin nezdinde bir þair olsam keþke,
Demedim, demedim;
Varsa yoksa benim kayýp hezeyanlarým
Yanardöner yürek
En çok da kendine yangýn;
Zaaflarýn zifiri karanlýða çektiði resti
Algýlarken Tanrý;
Ýçimdeki o nüktedan coþku
Bazen hüzünlü yanýmda yeþeren bir umut
Yoksa bu da mý baharýn ayak sesi;
Devirdiðim yýllarda devrilmediðim nasýl ki
Aþikâr;
Bir nebze daha þiir içmeliyim bu gece.
Þekerli ve sýcak bir uyku
Göreceðim rüyalarýn kayýt altýna girdiði
Cinnet ehli zihnimde yorgun derviþler
Dönenirken ben aþkýn ekseninde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.