Açtý nihayet güneþ, bütün kasavet gitti!
Caddeler ýþýl, ýþýl kaldýrýmlar gülüyor…
Neydi dünkü havalar, bizi onlar mahvetti;
Bir hortum çýktý diye, nice canlar soluyor…
Afatýndan esirge, ey Halik- ý zül Celal!
Kulun cürmü nedir ki, senin gücün yanýnda?
Haramla uðraþtýrma, az olsa da ver helal;
Bizim tüm kederimiz, zamanýn ziyanýnda…
Ürünü dolu vurdu, fideleri su bastý!
Ne desin, kader dedi, çekti yine sineye!
Çiftçi gülen yüzünü, hem de bir günde astý;
Umudu ertelendi, kaldý gelen seneye…
Derler ki yar karnýný, gör “kýrk bu yýlcýk” çýkar!
Bir yýl dolu, bir yýl don, bir yýl hortum bir yýl sel!
Köylüm bu rezilliði, hem de yýllardýr çeker;
Sen hiç durmadan anlat, mesel üstüne mesel…
Bu yýl ki ürünleri, meþhur hortum topladý!
Seneye Allah kerim, hayýrlýsýný versin…
Çiftçim çok yara aldý, yine yürek hopladý;
Dilerim gelen yýlda, herkes murada ersin…
Antalya-2019/01
Halil Þakir Taþçýoðlu
TDK:
Kasavet: kalp katýlýðý, kaygý, tasa, keder…
Cürüm: suç, yanlýþlýk, kusur, hata…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.