Sýnýrsýz karanlýklar içerisinden geçiyorum Ceplerimde güneþ yanýðý eflatun ýþýklar Gecenin parklarýnda yýldýz topluyor çocuklar Avuçlarýmdaki kýrýk sevda çizgileriyle ben Asýrlardýr durmaksýzýn sana yürüyorum aþk
Mevsimler hareli bir gözyaþý odasý nicedir Çiçeðin gövdesinde umarsýz bir yalnýzlýk vakit Sarýlmak için kadýn varlýðýna denizler aþýyorum Sen kireçli ve soðuk odalarda geliþimi bekler iken Ben derin bir düþünüþün kaldýrýmlarýný eziyorum
Viran bakýþlarýnda nedensiz bir öfke saðanaðý Pencerelerin arkasýnda üþümüþ bir kadýn aþk Göðsünde delirmiþ bir gümbürtü þimdi sevmek Hüznün yanýk ormanlarýnda yoksul bir imbat Her sevda yarým bir film, belki, sessiz bir nakarat
Ben her bahar çiçekler ekerim yine de viran çöllere Nefesimle can bulur çiçekler, yüreðimde bir kardelen Kuþlarýn þarkýsý hiç bitmez, göçlerden döner turnalar Anlam kendi inine saklanýr, yaþamý avuçlar çocuklar Bu hayal imparatorluðunda gülüm, aþk er geç yakalar
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.