Olmadı

Aþk-ý pervaneydim, izini sürdüm,
Kalkýp yâd ellere göçtüm olmadý.
Sevgimi damýtýp, özünü verdim,
Uðruna çölleri geçtim olmadý.

Kýrdým kalemimi, yazdým boþuna,
Yordum yüreðimi, üzdüm boþuna,
Derdim her rengini, dizdim boþuna;
Baþýna gülleri saçtým olmadý.

Geliþi, yakýþý, nazýna kandým,
Telaþý, bakýþý, gözüne kandým,
Gülüþü, þakýþý, sözüne kandým,
Çýyanmýþ dilleri kaçtým olmadý.

Ahvalini sordum bütün kuþlara,
Çentik attým yosun tutan taþlara,
Aldýrmadým gözde biten yaþlara;
Gel deyip kollarý açtým olmadý.

Baðlýydý kaderim, sunam uzaktý,
Daðlýydý ciðerim, sinem ezikti,
Aðlýydý her yerim, önüm tuzaktý;
Mayýnlý yollarý seçtim olmadý.

Duruldu þen sesim, çil yüzüm soldu,
Köreldi hevesim, tel sazým kaldý,
Daraldý nefesim, sol sýzým deldi;
Þifalý ballarý içtim olmadý.

Yâr vefasýz çýktý, topraðým deþti,
Yýllar fena çöktü, feleðim þaþtý,
Beli öne büktü, yapraðým düþtü;
Budadým dallarý, biçtim olmadý.

26.01.2019
Muhittin Alaca






Sosyal Medyada Paylaşın: