KÖYÜN EN GÜZEL KIZI

Benim o ilk sevgilim, köyün en güzel kýzý,
Gören derdi ki gökten düþtü çoban yýldýzý.

Tonya’dan çýkmýþlardý, uzakta otururdu,
Yazlarý bazen gelip ninesiyle dururdu.

Gördüm onu rüyamda koyunlarý heyliyor,
Bana türkü atarak hem de iþmar eyliyor.

Kalktým onlara doðru sabah bir volta attým,
Baktým sýðýr bekliyor, gizli sipere yattým.

Kafulun arkasýndan ismi ile seslendim,
Sesimi duydu döndü, hemen aþaðý sindim.

Kalktým baktým taþ aldý tam bana atacaktý,
Geldik onla yüz yüze sanki bir þimþek çaktý.

Hiç kimsede görmedim öylesi bir özellik,
Dedim Allah’ým bu ne, bu nasýl bir güzellik?

Gülümseyerek döndü bana doðru geliyor,
O anlamlý bakýþý yüreðimi deliyor.

Geldi merhabalaþtýk baþladýk konuþmaya,
Hemen döndük evlilik yollarýný aþmaya.

Birbirimize karþý öyle bir sýcaklaþtýk,
Ayrýlýrken üç defa peþ peþe kucaklaþtýk.

Sevgi ile aþk ile içimizi haþladýk,
Her sabah ayný yerde buluþmaya baþladýk.

Her gün akþama kadar aþký çimene serdik,
Nasýl ayrýlacaðýz deyip güne küserdik.

Öylesine dalardýk o gönül saklýmýza,
Yeme içme bir defa gelmezdi aklýmýza.

Sonra kalktý açýktan aþký ilan eyledi,
Beni çok sevdiðini gördüðüne söyledi.

Büyükleri duyunca verdiler baþkasýna,
Demediler ki ilaç bulunur mu yasýna.

Zorla evlendirdiler köyün güzel kýzýný,
Býrakýp kaçtý ordan seyrettiler hýzýný.

Buluþtuðumuz yeri gittim eyledim seyran,
Yedim kaymaklarýný sütünden olmaz ayran.

Evlendim memur oldum, çektik gittik gurbete,
Anneme yardým için gelmiþtik memlekete.

Annem dedi ki oðlum, bir kýz seni soruyor,
Adresin için bana adeta yalvarýyor.

O kadar tatlý dilli, güzel konuþmasý var,
Bir derdin tasan olsa, dinlesen onu savar.

Diyorum kýzým kimsin, tanýmak için onu,
Hemen sesini kesip, kapýyor telefonu.

Öyle deyince güldüm, dedi oðlum bak bana,
Ben durumu anladým, sakýn bakarsýn ona.

Dedim eski günlerin hatýrýnadýr hayran,
Ama yazýk ettiler, olmaz sütünden ayran.




Sosyal Medyada Paylaşın: