Sessizce

Önce sen, sonra ben




bir serçenin kýrýlmýþ kanatlarý
iki yana düþen ellerim...

gülümserken
yaþanmamýþ bir masalýn özlemini
yüzüne
bölüþmek istedim en güzel acýmý


önce sen geldin
ardýndan karlý daðlar
yorgun, argýn


dargýnlýðýn gözlerine çekilmiþ öfke
buzullarýn arasýnda
iç yanýðý gülüþün
ilk merhabasýydýn suya ateþin


sonra ben geldim
dilimde dumaný tüten aðýt
topraða gömdüm sivrilen týrnaklarýmý
yýlgýn, dargýn!


derinliðinde durulmuþ suyun
teslimiyetiydim kuyuya


kocayan gölgem Leyla
Mecnun baktýn sahrama


çektim içime nefesini sam yelinin
ilk merhabasýydým ateþe suyun


uzayan kollarýnda
zerrelere bölünüp daðýlýþlarým
toparlanmaya muhtaç



sen ateþ
ben su
aramýzda görünmez b-að

ne çok kar y-aðdý aramýza
çal kapýyý
geç, içerden içeri
açýlsýn içimizin kanatlarý

bizde bir aþk içelim
koru ummana yayýlan...



sude nur haylazca
Sosyal Medyada Paylaşın: