Bi Gül

En çok uyurken severdim seni
Yüzünden esen Ýrem rüzgarlarýyla
Kokusu gelirdi saadetin
Kirpiklerinin altýnda kurulurdu bir dünya
Karanlýðýnda yalnýz senle kalýrdým

En çok sevdiðimde sen hep uyurdun
O yüzden göremezdin rengini sevgimin
Açýlýrdý sonsuza doðru usulca
Ellerimde ellerin

En çok seni severdim; sen uyurdun
Sýrýlsýklam bir merhamet dolaþýrdý baþýnda
Gündüzün bütün öfkeleri durulduðu an
Melekler konardý yanaklarýna
Bir kandil parlardý gözlerin
Ve ben ateþi de severdim

Þimdi
Kuru bir nehir yataðý Ýskenderiye yahut Roma’da
Belki eski tarihlerden kalma bir heykel sevda
Bunca kýymetli ve bunca suskun
Sen kýymetli olma, heykel kalma,
Ne olur bi gül

Bakma bana hatýralarýn kýymetli köþesinden
Kalk, camlarý sil, sehpayý kaldýr orta yerden
Kýz, baðýr, çaðýr, karanfilleri yol
Sonra sarýl usul usul küskünlüðüme
Ve bi gül

Aðzý bozuk acýlarla dolu içim dýþým
Kýrkikindi kanadýnda bir damla
Ya da ölü denizin gözüyüm
Gözyaþýna sýðmýyor hiçbir veda.
Doðrul suskunluða yattýðýn döþeðinden artýk
Bi gül

Gayya kuyusunda bütün kusurlar
Býrak yansýn, býrak acýma ussuz anýlara
Bütün hicranlar adýna
Bütün aþýklar adýna
Bütün ölüler aþkýna,
Ne olur bi gül





Sosyal Medyada Paylaşın: