“Sevgilim, Doğada ve Bende Kaybolmayan Şeydir Aşkın”
filiz punar
“Sevgilim, Doğada ve Bende Kaybolmayan Şeydir Aşkın”
Hoþ geldin sevgilim
Bende tam seni yazýyordum, yeni yetme güzel mi güzel ellerimle üstelik.
Ýnanýr mýsýn, uzun zamandýr týrnaklarýmý yemiyor, saçlarýmý arkaya taramýyorum.
Bana deli diyen insanlar nasýl da üþüþtüler en akýllý yanlarýma .
Ben mütemadiyen dolanýrken senin o gül yüzlü çehrende.
Baktým, boþuna geçmiþ þu, aðýr sýzýlý zaman.
Baktým, uzayan saçlarýn kadar güzelsin yine…
Sen yine de hoþ geldin sevgilim.
Bilirsin, ben konu komþu dahil herkesten men ettiðimi yüzümü
Asil cümlelerimi ve bilahare sadece seni mabet bilmemle çok iyi tanýnýrým.
Beni kýnayan dosttan öðrendiðim, sen gideli;
ne saçlar bu kadar erken beyazlar, ne de bir insan bir insaný bu kadar çok bekler…
Üzgünüm sevgilim, yine de hoþ geldin
Bende tam seni seviyordum.
Hani desen ki; ne oldu benden sonra, kaç asýr geçti?
Seni sevmekle kaybetmek arasý
Ömrüme nasýl sýðmýþsa bilmiyorum
Ama anlatabilirim sevgilim.
Üþenmeden ve de aþýrý kan kaybýndan ölür gibi ama aslýnda hiç ölmeyerek
Anlatabilirim sana,
Nasýl bir zamandan kopardýðýný beni ve sana aslýnda hiç kýzmadýðýmý.
Hoþ geldin sevgilim
Ben de tam seni sayýyordum
Önüme katýp, alýp gittiðimde hayalini
Hani þu tek baþýnalýðýmla onur duyduðum
Ömrün griftinde nasýl bir soluk benizse geri gelmeyiþin.
Söylesene, kaç bin kelime oldu sen gideli,
Kaç bin kelime sustum, hatýrlasana?
Hoþ geldin sevgilim, bende tam ölüyordum
Toplum düzeyinde ölmek deðil bu elbet
Hani aþýrý yokluðundan yârin, nefessiz kalmak
Biliyor musun, aslýnda yaþýyor gibi yapan da bendim
Kaç kez dönüp dönüp ayný þiire takýldým
Kaç bin fitte ruhum daraldý
Ve kendimi attýðým her zindanda yine yüzün duvardý
Söylesene sevgilim, bu kadar ölümsüz olacak ne vardý?
Hoþ geldin sevgilim
Bende tam gidiyordum
Hani þu senin gitmene pek benzemeyen, kýrgýn gidiþlerden
Evet evet senin ki gibi öldürücü olmayanýndan elbette.
Çok yorulmuþum sevgilim,
Belimin kýrgýnlýðýndan deðil de kalbimin teklemesinden anlayan dostlarým
Ýnanýr mýsýn, bana seni hiç sormadýlar.
Hangi gerekçe ile beklediðimi söylemesem de utancýmdan ölmesem dedim hep
Ölmesem diyorum sevgilim
Deðil mi ki beklemek ölmekten daha fazla günah yazdýrýr hanemize
Ölmesen sevgilim, ölmesen de bir kapý dýþardan nasýl çekilir, görebilsen.
Filiz Punar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.