Gündüzü üfledim gecene,
Geceyi çektim sineme.
Güneþte sen nefeslen,
Kaybolayým samanyolu gizeminde ben…
-Mutlu musun?-
Yaðmuru, gökkuþaðýný giy
Ve tüm renkleri tak takýþtýr göðsüne.
Islansýn dudaklarým yaðmurla
Ve ebemkuþaðý sakinliði biriksin ruhumda.
-Gözüm mü kamaþtý ne?-
Bir þey istemiyorum ben…
Yakamozlar oynaþsýn baðrýmda,
Aydan efsun yaðsýn gözkapaklarýma
Ve siyahla beyaz raks etsin boydan boya…
-Karanlýkta kayboldum galiba-
Düþlerim yakarken karanlýðýn en koyusunu,
Çaresiz bakma ufuktaki kýzýla.
Teslim et içindeki fýrtýnaya,
Kovayý boþaltsýn ateþe hoyratça.
Ayýn ve göz kýrpan yýldýzlarýn
Parlaklýðýna vurgundur karanlýklar.
Belki bu yüzden geceyi sever adamlar.
Gündüzün kara lekesini karanlýkta aklar,
Gecelerde kýrklarlar.
Velhasýl
Gariptir geceler…
Önce sýr saklarlar
Ve sonra sýrlarý aklarlar.
Düþündüm de,
Bir nefes bile deðil
Geceye kükreyen ýþýklar.