Kendimi sevmesem de, sevmeyi seviyorum!
Var mý sevgi gibisi, asrýn mucizesi o…
Sevgiyi yâd ettikçe, nefreti savýyorum;
Gönlün aynasý sevgi, dilin caize/si o…
Sevgi, sen ne büyüksün, dünya sen olmalýsýn!
Karanlýk gönüllere, nur olup dolmalýsýn…
Ýnsanoðlu, sevgiyi, arayýp bulmalýsýn;
Sevmek deyip geçmeyin, canýn hazinesi o…
Taþarsa savaðýndan, sevgiler düz ovaya!
Susayan gönülleri, sular ya doya, doya...
Haydi, herkes katýlsýn, sevgi dolu konvoya;
Yaþamanýn anlamý, makbul vecizesi o…
Sevgidir, sevgiliyi yerden kaldýran miraç!
Sevgidir kâinatý, ayakta durutan harç!
Susuzluktan çatlayan, kor dudaklara su saç;
Ýþte, mükevvenatýn, cennete vizesi o…
Yaðsýn gökten sevgiler, saðanak olsun varsýn!
Sevgi dolu katreler, tüm insanlýðý sarsýn!
Sevmiþsen inadýna, öðün, iyi ki varsýn!
En çok sevilene hoþ, bir veda busesi o…
Antalya-2019/01
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.