MUTEBER BİR LİSANLA KİMİ SEVDİMSE...

Kirli bir gürültüyü kucaklayabilir evren:
Baþ aþaðý düþmekle dimdik durmak adýna
Yerle yeksan ruhumu tamamen lav ederim de;
Bilinmezin gücünde kudret soluduðum
Iþýyan gökyüzünde laleler doðurduðum
Bir de öykündüðüm gök kuþaðýna inat
Siyahlara büründüðüm.

Temenni benzeri içimdeki ikramlar:
Mahzun bir düþü bile yutabilirim;
Aç ruhum; insana aç ve sevgiye
Mahremiyetin dokusunda
Kim ise bana yoldaþ…
Sonrasý yok iþte týpký
Hayallerimi sonsuzluða uðradým o gece
Aþkýn tellerinde yürüyen kalbimle
Kendimden geçtiðim katran karasý gece:
Aslýna bakacak olursan;
Muradýmla eþleþtiðim her gece
Rüyalarým kundaklanýrken
Ýçimdeki maviyi emanet ettiðim gözlerinde, anne.

Þimdi vuku bulan bir rahmet;
Aþkla inancýn dansý;
Ellerime sinen anne kokusu;
Öpe öpe doyamadýðým çileli ellerin
Çocukluðumda yüzümde fink atan çillerimden de
Ne çok çektiðim:
Hani kýrmýzý saçlarýma dokunan ellerinle
Ördüðün iki yandan
Tam da çocuk meziyeti idi
Akça pakça tenimde
Pembenin efkârý.

Elanýn hangi tonuysa gözlerimden
Fýþkýran ne çok rahmet
Sevdiðime ve de sevileceðime delalet.
Bir buyurduðum kendimce
Bir de kutsanan hüznüm
Kim bilir kimin ellerinde can bulan?

Ah’larýmý yok saydýðým her akþam
Yanýp yanýp hala da piþemediðim
Oysaki kýsýk ateþte yaparsýn sen tüm yemekleri
Altýný açýp da sonuna kadar
Fýtratýmý demlediðim çaydanlýðýn
Ýçinde fokurdayan iç sesim:
Muteber bir lisanla kimi sevdimse…

Yok iþte gerisi:
Ne de ahkâm kesen insanlýðýn tayfasý
Ellerinde iri puntolu övgüler birbirlerine
Bana geldi mi…
Sen söyle anne:
Sevmek sadece benim görevim mi?

Hani saçýma doluþan kelebeklerin müridi
Ýçimde aksamayan tek ses
Elimden deðil yüreðimden gelen bir doyumsuzluk
Sevgiyi kutsayan Tanrýnýn
En yakýn tanýðýyým iþte:
Mücbir sebeplerle çýkmýþken yoldan
Çok çok insan
Metazori mi olmalý sýcak bir selam?
Göðün temenni ettiði rahmeti
Öðrendiðim gözlerinde
Ben yalpalayan bir yavru serçe
Ne zamanki serilsem yüreðine…


Sosyal Medyada Paylaşın: