GÜNEÞ ANA Güneþ her akþam batar ki Dolar, gece beklenmedik iyiliklerle, Sabah, Açar, açýlmadýk kapýlarý, Dindirir, sýzlayan yürekleri, Sever, herkesi, Güneþ Ana. Çünkü o, Sabýr ve güzellik demektir…
Ne söyler bilmem. Ne söylerse söylesin, Hep iyi söyler, Güneþ ana. Çünkü o, Duygudur, aþktýr, topraktýr…
Ne çok aðlamýþ, Ne çok gülmüþümdür. Ama açýnca kollarýmý, Iþýðý vurur yüzüme, Mavi güller açar! Ruhumda, Sessiz çýðlýklarým son bulur. Çünkü o, Ateþime yaðan kardýr, Çölde gölgemdir, Derdimin dermanýdýr…
Þuramda bir sýzý baþladý yine. Yarýn sabah gel. Derin derin nefes al yudumla mý desin, Yüreðini sýcak tut üþümemi desin, Eðilip kulaðýma, seni seviyorum mu desin… Her þey desin Çünkü, Güneþ anamdýr o, Benim en yakýnýmdýr…
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.