YERYULA (GÖKKUŞAĞI)

YERYULA (gökkuþaðý)
Yusuf Yýlmaz
Bizim buralarda gökkuþaðýna yeryula denir.
Rüyanýn ruhu manasýna da gelir.
Öðretmenlerim dedelerim Ýstanbullu
Sanki bize rüyalarýn þehri gibi anlatýrlardý.
Biz de küçüklüðümüzden beri hep
Ýstanbul hayali ile yaþadýk.

Ýlk defa Ýstanbul’a gidiyorum.
Otobüsün sol camýndan etrafý izliyorum,
Saniyelerin çizdiði resimleri seyrederek.

Býyýklarým yeni terlemiþti.
Ne uzun saçlarým vardý.
Rüyalarýmýn þehrine varmak üzereydim ki
Birden o yeryulaya benzeyen,
Her renkten ýþýklarýn yanýp söndüðü,
Altýndan martýlarýn geçtiði,
Vapur düdüklerinin çaldýðý,
Mavi bir yýlan gibi kývrýlan boðaz
Bu demek!

Ya öðretmenlerimin, tarih anlatýrken,
Halide Edip’in Kurtuluþtan önce,
O meþhur nutku okuduðu yer,
Sultanahmet.
Kubbeler, göðe füze gibi dikilen minareler,
Müzeler.
Topkapý sarayý, sanki içine, rüyanýn ruhunu gizlemiþ!
Ya Ayasofya,
Haçtan hilale dönmüþ.
O çýnar aðaçlarýnýn;
Dünyanýn dört bir yanýndan gelen,
Her renkten her kültürden insanlarý serinleten gölgeleri.

Haydarpaþa !
Aaa ! O resmini çizdiðim kýz kulesi karþýmda,
Güneþ bir taç gibi duruyor baþýnda,
Bana hoþ geldin dercesine.

Rüyalarýn ruhu Ýstanbul,
Yeryula gibi karþýnda duruyor,
Cennetin penceresinden
Bana el ediyor.









Sosyal Medyada Paylaşın: