Start
Zamandan geçiyorum
Rüzgar giydiren kent aðzý savrukluðum
Su boðumu dalgalar köpürüyor Islak kaldýrýmlara
Esneyen gölgeme..
Sessizliðin duldasýnda kirli kalabalýk
Sesime çömelmesin diye inzivaya çekiyorum gönlümü
Gece þiir yazan ellerime anlatýn çocuklarý
Alemi seyri...
Bir lahza insanýn üzerinden neleri koparýr
Hele bi anlatýn göðüme
Kýrýlýn ince dal gibi siz de.
Göðsümün sevincine uçan kuþlarý avunuyorum
Bilemezsiniz en beyaz yanlarýn iklim dolu olduðunu
Deli dizlerime..
Þu kýyamadýðým çýðlýk yüzünden
Dünya ve içindekiler
Herkes sevemezl
Susmalarýmý..
Zamandan geçiyorum
Karanlýðýn ýþýðýnda sýzým
Büyülü þarký gibi
Alnýmda kar uzaklarý
Gülümsüyorum..
Sabahlar kabarýrken gül kokan ellerim
Hüzünler yalpalýyor diye uçurum eþiðinde
Vazgeçmek olur mu yaþamdan
Kaybolduðumu düþündüðüm umman
Soluk alýnan düþ kuytusuna
Hep yaðsýn yaðmurlar ne olacak
Ne olacaksa
Kol kola..
Bu ayaz dalgalarda
Kendinin ellerinden tutmayý
Sesinin tomurcuk yankýsýný getirmeyi öðret bana çocuk
ister acýlarla yürü yarama
istersen yýldýzlarla
Yollar ki kalbinin ortasýnda
Görüyor musun
Korkunun ter tanelerini resmeden camýndan
Telaþ içinde akýyor su
Kaç kere geldim bakýp bakýp içlendiðin
Avuç içlerine
Sabra tutunan mutluluðumsun benim
Bir damla gözyaþýma
Arkana bakmadan yürü
Uzanalým kýrlarýn alnýndan çiçekler koklayarak
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.