Sere serpe uzanmýþtý gece üstüne
Yüzündeydi ýþýðý
Hangi yöne dönse
Siliniyordu dünün günahlarý
Huzurluydu penceresinde kuþlar
Sesini dinledim
Sert deðil
Yumuþaktý nefesi
Bir mýsra gibi kývrýlýp
Dudaklarýnýn arasýndan karýþýyordu
Karanlýða buðusu
Yakýndý tenime
Yaðmur mevsimi
Uyanýþýný gözledim
Sarýlsam
Üþürdü gece
Düþerdi
Deli bir orman gülüþüyle açýlan gözlerinden
Yýldýzlar yere
Sarýlmadým
Saklanýp gölgeme
Kalbimle yürüdüm
Kendi zamanýma...
Taylan KOÇ