Hüznün kara büyüsüne kapýlan
Masalcý kuþlar
Ölüyor sýralý
Gün batýmýnda
Yasaklanan
Hayal manzarasýnda/
Kalýntýlarýmýn ören yerinden
Daðlarýný uzaða düþürüyor
Yalnýzlýk korkusu
Küskün zamanlar kapýsýndan
Bakýp
Gidenlerin aðýtlarýna asýlýyor
Mayasýz sözlerim
Kara bir
Sarhoþlukta demleniyor hiçlik!
Gidiyorsun
Kandýrmasa da ayaklarýný
Bastýðýn yer
Dik yürüyorsun
Ve
Dönüp bakmýyorsun
Ziyaretçisi olmayan gönlüme
Oysa
Rüzgarýna yüz süren
Bütün dokularým
Baðlýlýk diline dökülen
Dilsiz bir nehir
Ardýn sýra
Görmüyorsun…
Taylan KOÇ