kalbime diktiðim fidan bu gün yarýn ürün verecek bir kez çocuk olursam bir daha büyümeyeceðim büyümek sakýncalý eli silahlý kara gözlüklü
çocuk olmasam kuþlarý kim doyuracak kim sýrtýna vuracak þiirlerin
merhamet genlerinde var çocuklarýn
bir kýþ evi-eski radyosu çiçekli perdesiyle ötüyor her sabah kuþ motifleri bir yandan çýtýrdayan odunun sesi is kokusu bir yandan büyümek korkusu üþütecek boðazýma kadar çektiðim yorgan ve gözlerime uyku
dalgalar üzerimize üzerimize gelirken en son perdede SON yazacak
yenilir insan uykuya aþka boðulur insan bir kaþýk suda ve insan her þeyin çaresini buldu da bir aþk acýsýna bir de ölüme çare yok
bütün sularda deniz denizde yosun kokusu
giderken buluta söyle yaðarsa yaðsýn
Yüksel Nimet Apel
4.Ocak.2019.Cuma.Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.