HÜZÜN ÇEŞMESİ...

Hýçkýrýðýna talibim evrenin, bir karartýnýn
Nispetinde uzun boylu bir temenni
Kundaklanan hassasiyetin son perdesi
Elbet elzem aþkýn da hikmeti
Deli dolu bir kýyam benimki
Özümle talibim aþka
Özrümle yoksunluðum
Dil sürçmesinden geçtim geçeli
Ansýzýn delinen bulutlarda
Kayýp bir terennüm
Günü birlik acýlardan da geçtim hani
Gel-geç sevdalara meyleden
Hüzün çeþmesinde
Yok ki arkada býraktýðým tek izim.

Vuku bulan anlýk istikamet
Diri bir lahza
Kerameti olsa olsa
Dünün hükmünde
Belli belirsiz yanlýþlar
Doðruyu hatmeden
Kaçýncý tevafuk,
Tümden gelen acýlar?
Tende yayýlan o uyuþukluk
Eninde sonunda kelamýn dingin özüne
Rehavet yükleyip
Dünden yarýna uzanan keþmekeþ.

Anda saklý bildiðim mutluluk
Elbette
Sürülecek ekmeðime
Tek lokmada hicvi yok saydýðým
Varlýk adýna donup kalsam da
Minnet etmem elbette
Aþkýn ehli bir yüreði
Sürgüne gönderen makamsýz hüzünlerde
Deliren yasýn
Devþiren yaþýn
Belki’lerin uðruna
Yüz sürdüðüm hangi cahil kisve ise.

Bir içimlik olsaydý keþke acýlar
Ýçin için temennim
Derinlerde huþu içerisinde
Yarýna ermeyi ertelediðim
Zamansýz yoksunluklarým
Varlýktan kasýt
Sadece hissiyatýn ufkunda
Yerle yeksan sonsuz bir kelam
Dingin bilmekse aþký
Ne tevafuk ne þans eseri
Altý üstü
Sevip dile gelmeyen bir cümlesiz sýzý.

Virgül niyetine
Yazmak adýna ateþin hicviyle
Buz tutan muhalif ruhlar
Kasýtlý kasýtsýz el çektiðim
Tuzaðýna düþtüðüm bunca rivayet
Gözümden sakýndýðým acýlarým…


Sosyal Medyada Paylaşın: