NURUNDA İLAHİ ATEŞİN...

Öksüz bir sancý dilleniyor:
Nurunda ilahi ateþin,
Derbeder sevinçler külleniyor bir gece vakti.

Hatýrþinas gölgesinde beyitlerin;
Sunumunda aþkýn hitabesinin
Bir de varlýk kadar yalnýz ve tasalý
Kekremsi töhmetin infazýna tanýk oluyor
Zamanýn en er neferi.

Ýllet bir doðuþ adýna karanlýk ile buyur eden
Yanlý yansýz duygularý ýslah eden
Devasa bir yanký…
Bir yaný eksik hayallerin;
Hayal dediðin belki de kiri gerçeklerin.

Kininden muzdarip kimi gölgenin
Belki þerrine lanet okuduðumuz iblisin
Ayrýksý acýlardan kaçýp
Aymazlýðýnda ölümün
Münafýk bir var oluþ þarkýsý
Adý konulmamýþ kara gecenin.

Bir enkaz yýðýlýyor müspet terennümlerle
Þerh düþtüðümüz göðün merkezine.
Açýlmadýk hangi gerçek?
Vakýf olmadýðýmýz çok mu belli?
Sorulardan kaçamadýðýmýz gibi
Cevabýný yâd ettiðimiz mazinin dahi
Feri sönüyor ölüm öncesi.

Tanrýsýyýz belki hilkat garibesi yalanlarýn;
Zalim ve yanlý düþ simsarlarýyýz çoðumuz
Çapaðý olmayan gerçeklerin:
Ne yalýn ne dolambaçlý
Yollarda gidip geliyoruz bilip bilmeden
Ýnfilak edecek az sonra hayatýn tüm ümidi
Keseceðiz her bir uzvunu dünden miras
Hangi mutluluksa atalarýmýzdan yadigâr
Bir de tehir edemediðimiz gerçekler adam boyu.

Ýsyanlarý unutup uyuduðumuz kadar;
Ýnkâr etmekten yana yok iken korkumuz
Kendi gölgemize dahi düþman
Kiminden çektiðimiz elimiz
Kiminden nasýl nasýl çektiðimiz
Huysuz bir sanrýda
Kopup gelen o sonsuzluðun yankýsýnda:
Körebe oynadýðýmýz günleri sobelerken
Ýkircikli bedelleri sorgularken.

Bir düþüz belki de
Düþen gözünden ömrün en kepaze yalnýzlýk:
Boyutsuzluðun mimarý bir nidayýz hem de nasýl;
Kayýp düþtüðümüz göðün en sönük yýldýzý:
Gelip geçtiðimiz ömür denen teranede
Neyse içimizden geçen
Elbet vuku bulacak neyse payýmýza düþen.

Bir aþký örseleyen yanýmýz
Bir de göçebe umutlarda kanat açan
Nasýl ki en saf varlýklarýz:
Kiminde umut; kiminde sabýr
Döþediðimiz yollarda varla yok arasý huzur.

Beyitler kazan kaldýrýrken
Hünkârýyýz engebeli geçiþlerin
Hatýrþinas bir maðlubiyet dünde kalan
Ne çok sýr mazlumdan yana kimse derdi olan.
Belki bir sure tadýnda yaþamak varken
Ördüðümüz her duygu yine mimlendiðimizin ispatý…


Sosyal Medyada Paylaşın: