İMKANSIZ UMUT
Kararmýþtýr artýk dünya,
Umut kalmamýþtýr aþka dair,
"Her þeye son" dersin, “Her þeye son ulan”,
Ve bir melek çýkar karþýna,
Yakar yüreðini cayýr cayýr,
Onun gözlerinden ayýrmak istemezsin gözlerini,
Sana her bakýþý bir nefes,
Her gülüþü bir ömürdür,
Söz geçiremezsin çünkü asidir gönül...
Hayat hep yýpratýr insaný,
Acýlar, kederler, dertler çökertir omuzlarý,
Her þeyden vazgeçersin,
"Tamam" dersin " Tamam ulan her þeye son",
Aslýnda o zaman yeniden baþlar hayat,
Bir melek çýkar karþýna,
Gözlerine bakar karþý koyamazsýn,
Gönlüne iþler engel olamazsýn,
Kalbine konar ses çýkaramazsýn,
Mutluysan eðer yanýnda,
Gözlerinden kopamazsýn...
Hiç bir þeyin farkýnda deðildir aslýnda,
Sen kendi içinde, kendinle savaþýrsýn,
Kýlýçlarýný kuþanýr, naralar atarsýn,
Ama ne fayda, savaþý asla kazanamazsýn…
Bir melek çýkar karþýna,
Ne mümkündür karþý koymak,
Asidir gönül elde mi hesap sormak?
Bir an, bir bakýþ,
Ýþte o an da baþlar gönle akýþ,
Akar da akar ýrmak misali,
Alamazsýn gözlerinden o kör gözlerini...
Arada uçurumlar vardýr,
Çünkü imkansýzdýr her sevda,
Gönül denilen kelebek,
Ne zaman kavuþmuþtur canana?
O baþka bir hayattýr,
Sen baþka bir hayat,
O ayrý dünyadýr,
Sen ayrý dünya,
Ýste budur asýl sevda...
Bir melek çýkar karþýna,
Alt üst eder gönül þehrini,
Darmadaðýn eder bine katlar derdini,
Ne mümkündür karþý koymak,
Teslim olmaktýr tek çare,
Her þeyi zamana býrakmak...
Kalbinin kapýlarý çalýnca,
Hayat anlam kazanýr,
O melek karþýna çýkýnca,
Bil ki hayatýnýn kadýnýdýr,
Onunla beraber öyle bir hayale dal ki,
Yýldýzlar bile gülücük saçsýn etrafa,
Ama uçurumlar vardýr arada,
Ya beraber atlarsýn oradan,
Ya da yüreðini býrak gitsin boþluða…
Bir melek çýkar karþýna,
Yakar yüreðini cayýr cayýr,
Yürekli ol ulan biraz yürekli ol,
Ve avazýn çýktýðý kadar "Aþýðým" diye haykýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Büyükdağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.