BANA ACI BİR SON KALDI,ONA ÜZÜLDÜM...

BANA ACI BÝR SON KALDI,ONA ÜZÜLDÜM...

Seyrine doyulmayan o bahçene,cesaret ettim girmeye,
Baðýna geldim üzüm yemeye,almadý tat dilim,üzüldüm,
Seyreder iken lalezarýný,istedim dikensiz gülü dermeye,
Dokunup yumuþak tenli gülüne,sivri dikenine,üzüldüm...

Baðban olam ruh bedenine,rüzgarda uçuþan saçlarýna,
Ýnlemem Billahi ant olsun,sýrtýma deðen o kýrbaçlarýna,
Günah sende deðil þahidim,ortaðým ben tüm suçlarýna,
Kabahat iþleyen sen,cefasý kaldý bende,buna üzüldüm...

Dokundum,hissettim yürek sesini,avuca sýðmaz bir kuþ,
Benim baharým,senin kýþýn oldu,gizemli ve acý dokunuþ,
Ben ezik periþan,bedbaht iken,senindir asaletli o duruþ,
Ýyiler senin olsun razýyým,kötüler kaldý bende,üzüldüm...

Þeyhim;Derki yürek sýzým,saðlýðýmýn can yoldaþý ey yâr,
Yaz,baharlar senin olsun, benim olsun kýþ,boran ve kar,
Sensiz yaþamaktansa,garip ölümler bile,benim için kâr,
Sana saðlýklý yaþam,bana acý bir son kaldý,ona üzüldüm...

Nurettin GÜLBEY
Saat : 12:27
30.12.2018
YALOVA



Sosyal Medyada Paylaşın: