Ve kurak coðrafyalarýn Öpülmeyi unutmuþ bir kadýn dudaðý gibi çatlayan topraklarý doymuyordu kana.
Biz týrnaklarýmýzla kazýrken rahmimizdeki ucube gecelerin tohuma öykünen izlerini;
Üzerine kýrk kilit vurulmuþ, Kýrk cennet kapýsýnýn hayalini kuramýyorduk.
Kirlenmiþ kadýnlardýk, Kirlenmiþ ve lanetlenmiþ.
Kerpiç duvarlarý Beyaz badanalý küçük bir köy evinin serinliðinde býraktýk Umudunu çoktan yitirmiþ Ve saçlarý yapak küçük kýz çocuklarýnýn dile pelesenk edilmiþ tekerlemelerini.
Avurtlarý çökmüþ bir ihtiyarýn, Diþsiz aðzýnda gevelediði gece hikayelerindeki ecinnilerin Ters dönmüþ ayaklarý, Alev saçan bakýþlarý Ve insaný taþa çeviren kelamlarýnýn peþinde Efsunlanmýþ tazelere imrenircesine düþtük yollara.
Az gidip uza eriþemeden yittik gayyanýn karanlýk sularýnda.
Çünkü bizler;
Yaðmur duasýna çýkanlarýn adayacaklarý adak yerine recme layýk gördüðü Kirlenmiþ ve lanetlenmiþ kadýnlardýk,
O karanlýk ve kavruk Ortadoðu coðrafyasýnda…
30.12.2018 Aydýn
Aylin ÇALIÞKAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Aylin Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.