Ýçime iþleyecek yaðmurlar yaðdýramayacak kadar beceriksizken gökyüzü,
Sizin;
Kemiklerimi sýzlatacak ne sözünüz ne gücünüz var...
Ben;
Yakýlasý cümlelerimle
Meydan okuyorum cümlenize...
Eyvallah!
I.
Eylülün gölgesi usulca geliyor ardýmdan…
Düþürüyorum çelme taktýðým cellâdý,
Ölüm ayaðýmdan ellerime yürüyor…
Ellerim;
Fikrinin daraðacý…
Yüzüm;
Yüzünün en kötü yansýmasý…
Sorsam fikre ziyan akþamlarda,
Aldýrmadan elimde tuttuðum yaþama
Zulanda bana göre bir ölüm var mý?
II.
Fýsýltýlý yaz akþamlarýnda
Çalan melodikanýn hüzünlü siluetine iþliyordum yaldýzlý düþlerimi.
Herhangi bir sokaðýn
Herhangi bir köþe baþýndan çýkacaðýný biliyordum ama,
Yine de amansýz oldu yüzünün yüzüme deðiþi…
Deðiþmeyen tebessümlerin sýkkýn ayaküstü sohbetinde
Sorsan bana
Bir ömür,
Anlasan beni
Umutsuz bir aþk gizliydi suskusuna sýðýndýðým kelimelerimde…
Ýstiflenmiþ hatýralarýn arasýndan çýkarýp tozlarýný üfledim gözlerinin.
Suretimi hapseden aynanýn parlaklýðýna bakarcasýna
Þimdi küçük bir gölge arýyorum gözlerinin haresinde…
Nafile.
III.
Kesif bir aþk kokusu dolanýyor þehirde.
Yaðmura aðýr aksak adýmlarla yürüyen bulutlar gibi,
Gözlerimi gözlerinin cenderesine sýkýþtýrýyorum,
Ve
Yüzünü ikiye bölüyorum
Bana yazdýðýn hikâyenin.
Birleþtirecek kudret varsa kelimelerinde
Ya da yeniden yazabilecek kadar dinçse zihnin
Ol diyen kudretin haþmetinin altýnda ezilerek
Fýsýltýyla karýþýk ben emrediyorum,
Yaz,
Yaz kesip attýðým yerden hikâyemin kalanýný.
IV.
Küflü bir gecenin karanlýktan bozma vakitlerini biriktiriyorum
Uykuyu es geçtiðim þu günlerde.
Yazýn kendine has uyuþukluðuna sövüyorum aðzým dolu dolu
Bir esintiye hasret hanelerin pencerelerinden
Fýrtýnalar salýyorum sahipsiz,
Yerle bir olsun cümle âlem…
Hiç bir þey gözümde deðil.
Aylardan aðustos
Günlerden Çarþamba
Diye saçma bir not düþüyorum baþýmýn sýkýþtýðý yerde dizelerime,
Üþüyen bir sokak çocuðu arýyorum
Ki aramak nafile,
Yangýna söz vermiþ rüzgârlarýn alametine aldýrmadan
Ben üþüyorum
Anladým ki benim ruhum ucube.
3-5 eski gömleðe takaslayabileceðimiz
Ýlk sahibinden az kullanýlmýþ bir intihar satýyordu mahallenin eskicisi,
Ben þarabýn esrik deminde boðulacak hülyalar teklif ettim,
Kabul ettiremedim.
Oysa bilsen
Ýçinden sinsice akan
Boz bulanýk bir nehirdim…
V.
Mutsuz hayatlarýn doðurduðu umutsuzluklardýk aslýnda…
Sureti silik akþamüstlerinde,
Kederlenmek için gün batýmýný izlemek yeterdi
Þarabýn buruk tadýyla esrimiþ zihinlerimize.
Yanardýk,
Yangýnlarýn nefes aldýðý anlarda anardýk geçmiþimizi.
Kuytu köþede becerilmiþ düþlerin kanamalarýnda aradýk benliðimizi,
Dokunmaya hasret yaþardýk.
Sen elin bile titremeden
Koynuma soktun ya acýlarý
Irzýma geçeceðini bile bile…
Ben zihnime mýhlanan tekil aðlama nöbetine sýðýnýyorum
Ýstemsizce.
Müjdeler olsun hissizleþen yüreðine;
Hayatýmý hayatýndan siliyorum
Eyvallah
Yaþadýðýmýz dilsiz gecelere…
Eylül’2010 Aydýn...
Aylin Çalýþkan Baþdemir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.