Sevdan, bir uçan halýydý masallardaki gibi, pembe bulutlar üstünde gezdirdi beni Ne var ki, ben onu masallarda bulmadým Ben onu, ilmik ilmik uyunmamýþ gecelerimden dokudum, Ben sevdayý masal kitaplarýndan deðil gözlerinden okudum.
Siyah kâkülün gölgesinde ve suya sarkan söðüt dallarý kirpiklerin altýnda gördüðüm en gür ve en yeþil nehirdi gözlerin, suyunu boðulurcasýna içtiðim... Ve cam kýrýklarý tuzaklanmýþ bir yoldu çýplak ayaklarýmla geçtiðim...
Kanayan ayaklarýmla hicraný hep peþimde sürüdüm, sensizlikle kolkola yalnýzlýða yürüdüm.
Ben, sevgini hep üzerinde boyalý dudaklarýnýn âþina kýrmýzýsý kalmýþ kadehler dolusunca içtim -aklýmca-, oysa, o kadehler bomboþtu, Fark etmedim, çünkü, gözlerin girmiþti kanýma, gönlüm, içmeden sarhoþtu...
Boynuma dolanmýþ bir yýlan vardý, güzelliðine kýyýp, baþýný ezemediðim, Öyle bir sevgiliydin iþte; sýrrýný çözemediðim....
Bana en zor gelen nedir, bilir misin: Umutsuzluðu umut etmek... Bir de sensizlik...
.....Bir kanun taksimi, bir martý çýðlýðý ve sonra sessizlik...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.