Reşamın

en uzun geceyle
okuduðun mektuplar kadar
içi dýþýna tüten
yangýn þiirler yazdým
esmer tenine
reþamýn...

ateþten sayýklamalarýma lahit
duvarlarýn dili olsa tutulurdu

adým adým karýncalaþan
ellerimi kötürüm kýlan
çaresizlik

kapýlýp nöbetine
ve
asi rüzgarýn ruhuna

dokunamamak

daðlarýn arþa deðen isyanýyla
atýlýp sarplardan
sýðýndýðým

þiir yüklü
kaðýttan gemilerin
ýrmaklar boyu hasreti yüzdüðü

kurda kuþa ayan

göðüne saldýðým uçurtmalarýn
anafor baðrýný yurt edindiðini
ve
en gizli korunaðýnda
tuttuðun çocukluðunun
beni bekledeðini

dönüp dönüp
baþa sarsa da mevsimler
aþk her dem nara meyilli

her karanlýk içimizi doðurmaz
þafaðý saran ince zar
ölü de....



sude nur haylazca
Sosyal Medyada Paylaşın: