Bilmediğim bir ülkede sana yürümek

Bütün coðrafi bölgelere inat bilmediðim bir ülkede
Sana yürümek nasýl bir duygu olurdu acaba?
Gün doðarken çekilyor bir yana yalnýzlýk,
Herkes gülümsüyor sanki dün hiç aðlamamýþ gibi,
Gözyaþý dökmeyen bilecek halini,
Ve kadýnlar giderken beceremiyor veda etmeyi…
Hep bir buruk kalýyor bu yüzden içim,
Kimi sevebildiðimden çok ne kadar sevilebildim?
Belki farklý bir karakterdi kalbim,
Bu opera sancýlarný dinledim.
Seni sevebildiðimý kadar çok sevdim.
Orkestra sustu ve sahneden sessizce indim…
Gülebilme ihtimaline karþýlýk,
Bütün gözyaþlarýmý verebilirdim.
Avuçlarýma koyabilmeyi ne kadar becerebildim bilmiyorum,
Terk edilmeyi…
Öðreniyor insan aþký meþki taa çocuk yaþta,
Oysa çocuk için aþk nedir ki?
Bu çok baþka…
Mesela bir komþu oðlanýn gözlerine saklanýyor .
Fincan bakýþlar…
Ve o oðlanýn seni terk edebilme ihtimaline karþýlýk,
Hala Sevebiliyorsun.
Delilik!
Saatleri ceplerime dolduruyorum,
Bütün zamanlarý çalýyorum.
Ben hiç düþünmüyorum biliyor musun?
Sen niye terk edenleri bu kadar çok seviyorsun?
Her þey seni söylüyor,
Her iþittiðim ses,
Her gördüðüm güzel görüntü...
Kokladýðým bütün parfümler en az sen kadar kokar,
Onlar da henüz ucuz deðil,
Bu kadar adi deðil aþklar…
Gittiðim her yerde sen varsýn,
Hiç bilmediðim bir ülkeye kadar koþuyorum,
Durduðum yerde gözlerine dimdik bakýyorum
Sana yürümeyi seviyorum,
Benim aþkým bu kadar!
Koþunca bitmiyor,
Yürüyünce geçmiyor,
Gittiðim her yerde sen varsýn,
Peki ya aklým ?
Onu hesaba katmayýn…
O fezalarda…
Ýnsan bekliyor iþte bekliyor,
Bir gün sana herkesi sana benzettiðim de,
Yanýlýyor olmaktan korkuyorum.…

Sosyal Medyada Paylaşın: