TAKMIYOR KADER...
TAKMIYOR KADER...
Dede,nene bilmem,bilmedim babayý,
Acaba alýn yazýsýn nasýl,yazýyor kader,
Rýza gösterdim Feleðe,görmez çabayý,
Sýra bana gelince,kalem kýrýyor kader...
Elekten geçirdim,ilmik ilmik dokudum,
Dualar eyleyip,bin bir ayetler okudum,
Aç gözlü olmadým hiç,hepte tokudum,
Sýra bana gelince,saatini kuruyor kader...
Mehter misali iki adým ileri,birde geriye,
Olumsuzluklar baðlamýþtýr,bende seriye,
Aklý eren varsa,çýksýn birkaç adým beriye,
Tam oldu derken,yine baþa sarýyor kader...
Akýla geliyor amma,söylenemiyor sözler,
Yüreðim alev almýþtýr,sönmüyor ki közler,
Mecal kalmamýþta,takatsýz duruyor dizler,
Zehirli hançerini, göðsüme dayýyor kader...
Hayat durgun,bu dereden akmýyor sular,
Atým gemin azýya almýþtýr,takmýyor yular,
Atlas,ipek taksam,yinede sarkmýyor fular,
Kurbanlar kestim,yüzüme bakmýyor kader...
Þeyhim;Derki her neye eyledimse murat,
El aleme gülücükler daðýtýr,bana bin surat,
Herkese düz ovada yol olur, bana ise sýrat,
Sanki yalvar yakarýþlarýmý,takmýyor kader...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 04:18
22.12.2018
YALOVA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.