SEVDA ŞEHRİM

Karanlýklar içinde, içimdeki bu þehrim,
Yetim mezarý gibi, anýlar her yanýnda,
Taþtýkça her taraftan enkaz taþýyor nehrim,
Aþk deryama düþüyor ama fer yok tanýnda.

Nerde sevda güneþli, saðanaklý havalar?
Rahmetle doluyordu baðrýmýzda kovalar,
Yeþile boyanýrdý doðamýzda sývalar,
Þimdi o tabiatýn, var mý o renk kanýnda?

Baharý bekledikçe, yoðunlaþýr zemheri,
Bazen kasýrga, tufan, alýr geçmiþten beri,
Bütün dünyamý sarýp, kaplýyor geceleri,
Perdelerim yýrtýlýr, aþkýn feryat tonunda.

Meteor yaðmuruyla, boþluktaki yýldýzlar,
Öyle bir çarparlar ki, kemiklerim de sýzlar,
Düþerler aþk deryama, deryam kabarýp gazlar,
Tsunamiyle þehrim, kaybolur en sonunda.

Yeni bir yýldýz doðar, dünyam onla kaplanýr,
Iþýðýyla þehrimi, dirilterek saplanýr,
Deldikçe tüm his aðýmý, huzmesinde toplanýr,
Bilmez ki aþýðýnýn ne azap var canýnda.

Dedikçe býrak beni, dayanýlmaz acýna,
Toplar gündüzlerimi hapseder avucuna,
Dünyamýn ondan baþka ýþýk deðmez ucuna,
Sevda yüklü kervaným, her an gönül hanýnda.

Sevdasýna düþeli, rüzgârým kara yelli,
Acýlar horon oynar, dans eder çiftetelli,
Ýçim nasýl kavrulur, etmesem bile belli,
Belki de þu halimi, anlýyordur anýnda.



Sosyal Medyada Paylaşın: