Çivit mavisi
Duvarlara gömülen gölgelere yürür mü güneþ
Yokluðun felaket hüznüyle...
Yaz dedin çivit mavisi renkle
Dünü, bugünü,yarýný
Aklýmýn ayküsünü toplayýp baþýma
Karþýma dikilen resmin arka yüzünü
Korkunun kokladýðý ölüm açýlan eteklerimde
Titreyen dudaklarýmý rüzgara verdim
Çocukca heyecanlarýmý..
iyileþmez denizin kýyýsýnda terim soðurken
Neydi o üstüme kapanan dünya
Sahil boyu aðaçlarý sustum
Çocukluðum býçak uçmalarýyla düþerken
Dilimdeki türküler taþýmadý sesimi
Saksýdaki çiçeðe.
Kendimi kendi içimde öldürdüm
Biliyor musun
Gökmavisi kuþlarýn ayaklarýna dilekler baðladý umut
Ömrüm bahar aðrýsý günün güllerini
Yalnýzlýða taþýrken
Omzumun oluðundan akan ýrmak
Güneþi taþýmak ne demek bilemedim
Mavi yeþil ve soðuk bir aðrýya
Peki,
Geceyi gündüze sardýðým neydi
Öyle keskindi ki ruhuma ait olmayan yüz
Aman Allah ým sevda bunu göðsümün gizlisine
Nasýl yaptý.
Bir ülke aðladý içimde
Ve avuçlarýmda çizgiler
Gözlerimden yollarý çekmeseydi içimdeki deli at
Ayaklarým düþmezdi
Hani titrerken bir damla gözyaþý
Tarihin molasýnda dinleneceðim aþktým
Herþey güzel giderken oldu mu
Aynalarý incitmek
Aynadaki yüzüm
Ey benim iki gözüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.