MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KÜÇÜK KARINCA (Fabl)
ünal beşkese

KÜÇÜK KARINCA (Fabl)




Bir dað yamacýnda yeþil bir yonca
Üstünde yürüyen minik karýnca;

Delice esince daðdan fýrtýna
Sanki kanat takmýþ gibi sýrtýna,

Uçtu da karýnca çok çok uzaða,
Söylendi, ’ben nasýl düþtüm tuzaða? ’

Yiyecek bulmaktý bütün dileði,
Oysa burkulmuþtu þimdi bileði.

Bu halde yuvaya nasýl giderdi,
Yuvadakiler hep alay ederdi

Hem topaldý þimdi, hem eli boþtu;
Topal bacaðýyla her yana koþtu.

Birþey bulamadý, fakat ne çâre,
Yorgun düþtü kaldý, garip, bîçâre.

Ümidi kalmadý, bir yere çöktü,
Oturdu, sel gibi gözyaþý döktü.

Sonunda çâresiz kalktý yerinden,
Kaderine bir ’aah’ etti derinden,

Ruhunu sonsuz bir acý bürüdü,
Yuvaya doðru tam bir gün yürüdü.

Bir ara gökte ay gözünü çeldi,
Ýçinden Tanrý’ya yakarmak geldi:

’Ey Tanrým, madem ki beni yarattýn,
Yonca yapraðýnda bir þey arattýn

Karýncalar bile senin kulundur,
Üstelik, yolumuz senin yolundur,

Bak yalvarýyorum, sen Tanrý, ben kul,
Kurtar þimdi beni, bana çâre bul’.

Dua, ona bir güç getirdi birden,
Azimle yürüdü kaldýðý yerden.

Tanrý, karýncayý sanki kükretti,
O da Tanrýsýna bolca þükretti.

Yuva gözükmüþtü þafak sökerken,;
Birden bir þey gördü yolda giderken.

Bir bütün buðdaydý, bu bir ganimet,
Karýncalar için en büyük nîmet...

Büyük bir gayretle sýrtýna aldý,
Zaten yuvaya da çok az yol kaldý.

O, çalýþmýþ, doðru yolda gitmiþti,.
Tanrý görmüþ, ona yardým etmiþti.

Sýrtýnda buðdayla eve varýnca,
Omuzlara yükseldi küçük karýnca...

..................................................

Yürekten bir dua gelirse dile,
Dua eden, olsa karýnca bile

Tanrý duyar onun ne dediðini,
Cömerttir, verir her istediðini...

Ünal Beþkese

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.