PARÇALAYIP BIRAKTIN

Kuru bir yaprak gibi, kaldým ýssýz deryada,
Yüreðinden duy beni, olsan da dilden susan,
Uzaktan bile olsa, el uzat bu feryada,
Ayný sevgiyle dolsun, o güzel gönül kasan.

Gül yüzüne dalmýþtým, öylesine bir baktýn,
Sanki kýzgýn bir olta, içime atýp taktýn,
Çýrpýndýkça içimi, parçalayýp býraktýn,
O yüzden oldum iþte, çaresiz feryat basan.

Þu an karþýnda belki, yýrtýk bir pul gibiyim,
Veyahut kullanýlmýþ, atýk bir çul gibiyim,
Ama þunu da bil ki, sevginle kul gibiyim,
Karþýlýk vermesen de, olma yüzünü asan.

Kapladýn tüm vaktimi, gece gibi gündüzüm,
Daldýðým karanlýkta, tek seni görür gözüm,
Halimi arz etmeye, kâfi gelmiyor sözüm,
Ulaþmaya yolumu, ne olur eyle âsan.

Öyle bir zapt ettin ki, içten gönül kalemi,
Güzelliðinle sardýn, donattýn o alemi,
Kes varýþ kâðýdýný, gönder irsaliyemi,
Gönlümün sarayýnda, hazýr koltuðun masan.

Gel otur her yanýna, diz o güzel adýný,
Sevmenin sevilmenin, çýkaralým tadýný,
Ömrümüzün sonuna, yazalým miadýný,
Kalem çek geçmiþine, kalmasýn zerre tasan.

Anlayýþ göstermezsen, üzülsem de susarým,
Sadece kaderime, suratýmý asarým,
Zapt ettiðin kalemde, hiç bitmez ki tasarým,
Mecburen olacaðým, dýþtan dilini kýsan.



Sosyal Medyada Paylaşın: