YOLLAR

YOLLAR
Yýllar var belki de geçmeyeli,
Bu taþlarý yosun baðlamýþ,
Daracýk ve dik yollardan…

Yollar çýplaktý gariplik vardý…

Sýrtýnda elli okka mýsýr yüküyle,
Annemin deðirmene gittiði,
Babamýn gurbetten dönüþünü beklediði,
Bu çileli yollardan…

Deðirmen uzaktý, yükü aðýrdý,
Araba yoktu, yollar yokuþtu,
Yarý aç, yarý toktu,
Uykusuzdu…

Babamdý,
Terkisinde,
Çocuklarýný sevindirecek kadar,
Birkaç lokum, bir kaç horozlu þeker
Ve
Anneme aldýðý, al yazmalý
Yaþmaðýný baþýna sararken,
Duyduðu sevinci!..

Ben askerdim,
Babam topraktý!

Bir askerden dönüþüm vardý ki
O maðrur,
O sorumlu,
O dik duruþlu,
Törpülenmiþ halimle,
Anneme bir sarýlýþým vardý ki
“Ýþte þimdi adamsýn” der gibiydi…
Bu yoldan uðurlamýþtý,
Yine bu yolda karþýladý beni.

Annemdi,
Saçlarýný süpürge ettiði evi,
Yüreðin de sevgisini taþýdýðý bizi,
Hasretle yanýp tutuþtuðu,
Hiç usanmadan beklediði
ve
Buðulu gözlerini hiç ayýrmadýðý
Hasret kokan bu yollardan!..
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: