SEVERİM

SEVERÝM
On ikiden bir ay daha düþtü hayatýmdan,
Gittikçe yaklaþýyorum menzile..
Yer çekimine direniyorum.
Kanatlarýmý çýrpýyorum,
Yüreðim attýðý kadar.
Gözlerim fýrýl fýrýl dönüyorum,
Her yerde sevdiklerimi arýyorum.

Bütün renkleri severim,
Bütün meyveleri…
Ne kadar yaþarsam kar diyorum,
Yaþamayý severim.

Üzülmekten artarsa gülmeyi severim.
Yalan söylemeyi hiç beceremem.
Güneþ vurunca yüzüme sabahlarý,
Ekþi erik gibi kamaþtýrýr ya yüzümü,
Ýþte o zaman koþup anama sarýlýrým,
Onun gül kokulu nefesinin sýcaklýðýný severim.

Ay ýþýðýný çok severim,
Sevgiliye hasreti hatýrlattýrdýðý için…

Eðilip yerden bir avuç toprak alýrým,
Uzun uzun bakarým, tefekkür ederim.
Þafaklar kadar güzel vatanýmý severim.

Rengi, cibi, cibilliyeti, ne olursa olsun
Tebessüm eden her insaný severim.

Kulak veririz de , birden susarýz ya,
O eski þarkýlarý severim.

Bir arkadaþým bir dostum çaðýrýr beni,
Durakta beklemeyi severim.

Martýnýn kanatlarýna konmayý,
Hayal kurmayý severim.

Çocuklar ip atlarken,
Ayaklarýmýn tatlý tatlý gýdýklanmasýný severim.

Vallahi kýsaca,
Kim ne kadar sevilecekse, severim!..
Yusuf Yýlmaz










Sosyal Medyada Paylaşın: