Cendere
Uyandýðýmda sabah, ýþýk erimiþ sanki
Güneþ tutuklanmýþtý semanýn dehlizinde
Ruhunu çizebilsem kainatýn o anki
Çizebilsem dünyayý bir bebeðin dizinde
Size de gösterirdim kanýmýn yandýðýný
Ýçimde tüm tarihin birden uyandýðýný
Ýki dað arasýnda kalmýþ bir nehir gibi
Akarken denizlere, kah durdum kah çaðladým
Geceleyin ansýzýn tutulan mehir gibi
Þavkýmý yýldýzlarýn kuyruðuna baðladým
Biran fýrtýna vurdu, biran kara tutuldum
Kayboldum yokluðumda, kendimi yokta buldum
Hangi elde ellerim, hangi göz görür beni
Medet desem cinlere bir dala konar mýyým
Ölülerin sýrtýndan parçalasam kefeni
Ben de yalan dünyada bir kere onar mýyým
Terleyen yüreðimi kuruttum göðe asýp
Bu hülyayla yürüdüm kendi izime basýp
Kaç zamandýr yalnýzým yok mu kapýmý çalan
Balkondan umudumu attým sonsuza doðru
Bir yudum çaya düþtüm; kimdi aklýmda kalan
Geçmiþimi býrakýp yattým sonsuza doðru
Haydi beni de sayýn; bir ben, iki ben, üç ben
Bakýn yine unuttum; sahi kimdi beklenen
Þimdi tutsam annemin sihirli eteðinden
Gitsem çocukluðumun kaygýsýz günlerine
Sýzsam bakýr bir tasa, bu þehrin peteðinden
Uçursa sevincimi kýrýk leblebi yine
Þýrýl þýrýl mutluluk akarken kör dereden
Kurtulabilse ruhum artýk þu cendereden
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.