elde var sonbahar!

Güzüne kýþ düþmüþ bu vakit ömrün
Gitmiþ sonbahar
Yaðmurlardan umudunu kes gönül
Önümüz kar
Ardýmýz boran
Þimdi,yeþertemez dallarý sular…

“Kelimelerin” söylediði türküye kulak ver!
“Geçen bahar”da bir keþke
Þimdi biraz hüzünlü hatýralar
Ýçimdeki makul ses, haydi haykýr!
“Ben deliyim uyma bahar”
Neylesin
Gölgemizi saklayan karanlýk sular…


Bir dua zamaný gökleri avuçlayan “eller”
Derebilir mi yüreðinde açan gülleri?
Kendi þarkýsýný söylüyor içinden sonbahar
Yýllar yýðýný eskimiþ hatýralar
Yenilgiler ufak tefek zaferler;
Nasýlda belirgin öyle ”ellerden kayan”
Yýkayamýyor acýlarý bu mevsim sular.

Yazgýmýzdýr güz bahar kadar yaþanasý bir hayat
Kýrk manaya tutunmuþ da gelmiþ gül
Varsýn olsun elde var sonbahar
“Hüzün” de intihar eder bazen
Taþ, gölde kaç halka büyütür, saysak
Ve kaç yerinden kýrýlýr suda aksimiz?
“Dem iþte o demdir” gölgesi kýrýk sular
Gülümseyen bir yaþamak
V e elde var yaralý bir sonbahar…

toynak

Sosyal Medyada Paylaşın: