MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
SEVGİ PINARI
ünal beşkese
SEVGİ PINARI
Bir garip pýnar vardý, ýssýz bir dað baþýnda;
Sanki hüzün taþýrdý suyunun akýþýnda.
Yüreðinden kaynardý suyu, saftý, temizdi,
Yýllarca çaðladý hep, ne yoruldu, ne bezdi.
Susuz bir yolcu bekler, hep yollara bakardý,
Heyhat! Kimse geçmezdi, o su boþa akardý.
Sonunda, bir gün biri geldi; periþan ve aç
Yaþamak için sanki bir yudum suya muhtaç.
Öylesine içti ki, pýnarýn suyu bitti,
Sürünerek gelmiþti, selâm vermeden gitti.
Pýnar, küstü dünyaya, o gür kaynak kurudu.
(Benim ’Sevgi Pýnarý’ gönlümün masalý bu....)
(2006)
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
İSTANBUL'U SEYREDİYORUM GÖZLERİM KAPALI (Nazire)
HER KADIN BİR ÇİÇEKTİR
LÂL-Ü GÜHER
60 YAŞ
GÜL, BÜLBÜL, AŞK VE HİCRAN
OĞLUMA ÖĞÜT
ABLAM
BİR ÖLÜYE (AĞIT)
GÜL VE BÜLBÜL (BİR AŞK EFSANESİ
PAPATYA FALI