Zeryamın

bir cümle gibi kuruldum sevdaya
kelimelerin saran sihrinden
sana dokunma ihtiyacý

düþlerim keskin býçak aðzýnda
nefessizim

uyanýyorum çýplak güne sensiz
ayazýndan kalma üþümelerim
bana düþ’sün
düþ
gülüþüne sarýlayým sevgili...

iki dünyalýk aþkla biriktim sana

elasý çalýnmýþ gözlerimin
yeþiline gel

gel yamacýma
uzamadan aðlamalar

ateþ de akar
içinden içime
bizden
binparçaya bölünür nar

dikenleri içine çekilmiþ gül
nice yaþar
bülbül nece aðlar uzaðýna

Güneþ mi, hasreti mi yakar kardeleni
vuslat mýdýr küle meyl eden

ezcümlem
hiç bir dilde hükmüm geçmiyor aþka

dili yok
ruhun sarmalýnda
tenin sarmaþýðýnda
közlenmenin...

-zeryamýn-



sude nur haylazca
Sosyal Medyada Paylaşın: