YÜZYIL'IN ÇİLESİ

YÜZYIL’IN ÇÝLESÝ

Her sabah varýrým Baðcýlar sonuna,
Her akþam düþerim Avcýlar yoluna,
Gah toplu taþýt, gah dolmuþta ayakta,
Asýlýr giderim tutacak koluna...

Hep Þirinevler’den aktarma yaparým,
Oruç Reis’te iner, sola saparým.
Ey yaratan, günlük çilem budur benim,
De bana, senden baþka neye taparým.

Yüzyýl Mahallesinde, Ýbni Sina’da,
Sokak arasýnda, küçük bir binada,
Ýki yýldýr zorlukla çalýþýyorum,
Dedim ki, artýk kader gülsün bana da...

Yine bir gün akþam vaktinde, karda,
Devlet arabasýnda kalmýþtým darda,
Dört saat sonra, kaptan Yenibosna’da,
Dedi "tayin iste, ne yaþarsýn zorda? "

Arkama baktým " bana mý dersin" dedim.
"Evet" dedi kaptan, ah! çektim inledim.
Güldü, bana acýdýðýný söyledi,
Onu dinledim, hemen tayin istedim.

NAFÝZ TANÇAÐLAR
24 Kasým 2018 Ct.21.24
Yeþilova/K.Çekmece/Ýstanbul






SEFA’M OKULUM DÝYEMEDÝM

Geçtim dedim o cepheden bu cepheye,
Küçükçekmece’de, Beþyol, Gültepe’ye,
Lise öðrencisi de güler pepe’ye,
Benim Sefa’m, can okulum diyemedim.

Geldim, bir kaç hafta okulu izledim.
Öðretmen-öðrenci hepsini gözledim.
Ýnanýn eski yeri hemen özledim.
Bu Sefa’da, ben bir kulum diyemedim.

Öðrenciler bahçede toplar mantarý,
Uyuz bir çok kedi dolaþýr katlarý,
Okulun eksik,tavuk, bir de çomarý.
Ben Sefa’da bir bülbülüm diyemedim.

Baktým mi,ne saðý ne solu takarlar,
Ne mezhebe ne de kökene bakarlar,
Gördüm ki önem verdikleri çýkarlar,
Ben de Sefa’da bir pulum diyemedim.

Burasý yaðý yakan bir yatak olmuþ,
Çýkarlarýn buluþtuðu çatak olmuþ,
Çaðlar’ým bu yerler artýk batak olmuþ,
Ben de Sefa’da bir gülüm diyemedim.

NAFÝZ TANÇAÐLAR
24 Kasým 2018 Ct.22.18
Yeþilova/K.Çekmece/Ýstanbul







Sosyal Medyada Paylaşın: