SEFA’M OKULUM DİYEMEDİM

SEFA’M OKULUM DÝYEMEDÝM

Geçtim dedim o cepheden bu cepheye,
Küçükçekmece’de, Beþyol, Gültepe’ye,
Lise öðrencisi de güler pepe’ye,
Benim Sefa’m, can okulum diyemedim.

Geldim, bir kaç hafta okulu izledim.
Öðretmen-öðrenci hepsini gözledim.
Ýnanýn eski yeri hemen özledim.
Bu Sefa’da, ben bir kulum diyemedim.

Öðrenciler bahçede toplar mantarý,
Uyuz bir çok kedi dolaþýr katlarý,
Okulun eksik,tavuk, bir de çomarý.
Ben Sefa’da bir bülbülüm diyemedim.

Baktým mi,ne saðý ne solu takarlar,
Ne mezhebe ne de kökene bakarlar,
Gördüm ki önem verdikleri çýkarlar,
Ben de Sefa’da bir pulum diyemedim.

Burasý yaðý yakan bir yatak olmuþ,
Çýkarlarýn buluþtuðu çatak olmuþ,
Çaðlar’ým bu yerler artýk batak olmuþ,
Ben de Sefa’da bir gülüm diyemedim.

NAFÝZ TANÇAÐLAR
24 Kasým 2018 Ct.22.18
Yeþilova/K.Çekmece/Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: