DİLENCİ...
DÝLENCÝ...
Ya bir ümit diyerek,uyanmýþ isen sabaha,
Bakarsan dört yanýna,yari ararken dilenci,
Yolunu deðiþtirsen,girsen eðri bir sokaða,
Bulurum ben yarimi,alasýn yanýna dilenci...
Gezer iken semt mahalle,köþe,bucak ara,
Dinlenecek zaman yok,içme bir dal sigara,
Günlerce göz yoldadýr,habersiz bu fukara,
Tüm kapýlarý çalmadan,geri dönme dilenci...
Bak rastlarsan orta boy,kara kaþ,ela gözlü,
Mahzun bakýþlarý var,hemi de güler yüzlü,
Yalan yanlýþý bilmez,çokça da doðru sözlü,
Selamým söylersen,tebessüm eder dilenci...
Söyle gelmiþ uzaktan,yenicene gurbetten,
Seni tanýyalý beri,kurtulmadý baþý dertten,
Çaresizce gezinip,medet umar hikmetten,
Mektubumu verirsen,cevabýný da al dilenci...
Tez göndersin cevabý,içerisinde bir tel saçý,
Günlerden nedir derse,bilmem ki ayýn kaçý,
Her bir sözü gönlümde,iz býrakan bir kamçý,
Olsa da tez yetiþtirsen,kalmadý sabýr dilenci...
Þeyhim;Derki ona söyle,olacaðým tövbekar,
Bu gidiþatla yýllar yýlý,kalacaðýz biz boþ,bekar,
Bunca ezayý göðüsledim,o karardan ne çýkar,
Kavuþmamýz kaldý mahþere,saðlýk ola dilenci...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 12:09
21.11.2018
YALOVA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.