&& ŞİİRLE Mİ GELDİN DÜNYA'YA..! &&

Bazen..
insan gül’e bezeyeyim derken,
kendini..

kaçýrýp ta elinin terazisini,
bulamaç gibi..
anlamsýz bir rengi,
yakýþtýrabiliyor kendine,


bir anda..
b*k edebiliyor herþeyi..!

oysa..
peþinden polis,
ya da atlý kovalamýyorsa,
nedir bu ecele gider gibi acelecilik..!

bazen de..
demeli insan kendi kendine;
"at herþeyi bir kenara"




bu gece de yazma,
yazma be gülüm,
býrak kalsýn öylece


sabaha
yada
ertesi güne..

bak gör,
ne hikmetler
ne ilhamlar düþer gönlüne..!


düþmese de
canýn sað olsun

býrak her þeyi oluruna


yorma kafaný fazladan.
ilham perilerine,
ne i mgeye,
ne de betimlemelere..!

sen de yönel baþka hobilere
spor gibi resim gibi..


eðerki..
o da olmdý dersen
at kendini göle,dereye,denize,
elinde bir olta,
benim gibi baþla sen de balýk tutmaya


Allah aþkýna..!

herkes..
anasýnýn karnýndan
þiirle mi geldi dünya’ya..!


Hay Allah
istememiþtim ama
baksana bu yazdýklarým da
þiir oldu galiba..!


Mahmut M. Özdemir
Berlin/






Sosyal Medyada Paylaşın: