SENDE'Mİ KADER
Güle, bülbülü mecnun eden kader
Kuþa, kurda
Daðý, taþý mekân tutturan kader
Damla, damla sularla
Dað, taþ yeþile bezenince
Koyuna kuzuya ziyafet çektiren kader
Yârimi ’de Bana kavuþtur
Hasret kaldým nur yüzüne kader
Dinmeyen tufanlar arasýnda
Savruldum taþlar arastasýna
Tutunamadým kuru ’da olsa bir dala
Kýrýldý kemiklerim kalkamadým ayaða
Bir yudum suya muhtaç ettin bu halde
Boyun eðdim yenik düþtüm sana kader
Kimini beklenmedik zamanlarda
Çýkartýrsýn tepe zirvelere
Kimi çok çalýþsa da
Sürersin çorak topraklara
Kimine havyar yedirir
Aslandan süt saðdýrýr sýn
Katta, yata yalýlarda yaþatýr
Uçaklar da, helikopterler de
Semalarda dolaþtýrýr sýn
Yoksullara tepeden baktýrýr
Hallerine neden güldürürsün neden kader
Varlýk içinde yaþayanlar kýymet ‘mi bilir
Þükür zikrini dile mi alýr
Sendemi taraf seçtin kader
Yoksulu kuru otlar gibi yakýp tutuþturursun
Küllerini yellere verirsin
Zenginlerin çöplerine muhtaç eder
Azýklar toplatýr evlerine gönderir sin
O günkü bulduklarýna þükür ederlerken
Kenardan seyreder
Mutluluklarýna
Çomak sokmak istersin deðil mi kader
Hiç gülmez misin yoksula
Vermeden, hazýrýný elinden alýr
Verirsin zenginlere
Bir kere ’de yüzlerine güldüðünü söyle
Gökten hazineler yaðdýrsan ’da
Baþlarýna taþlar attýrýrsýn
Güç yetmez seni alt etmeye
Hep sen kündeye getirir kazanýrsýn
Yoksullara neden travma yaþatýrsýn kader
Kimini mecnun eder çöllere salarsýn
Kimini Ferhat gibi daðlarý deldirirsin
Kimine yanýndaki sevdiðini çok görür
Kavuþturamaz sýn,
Kimine pavyon ’da barda
Makyajlý yüzlerle meyli masalarda
Gece gündüz demez
Loþ ýþýklý odalarda nefsi unutturur sun
Lüks arabalarda gezdirir kural tanýtmaz sýn
Garibe eþek arabasýný bile çok görürsün kader
Utanýp sýkýlmadan,
Yoksulun malýný mülkünü
Zengine peþkeþ çekersin
Anadan üryan
Yaþamý layýk görürsün
Zenginler malýnýn zekâtýný vermezken
Sende nankörsün yoksula karþý
Zengini,
Yoksulun garibin sýrtýndan indirmezsin kader
Sana inancýmýz var derim
Ýnanmakta çare deðil kader
Yoksul huzur içinde sofrasýna otursa
Hýr gür çýkartýr balý zehir edersin
Yoksulu salarsýn aþýlmasý zor yola
Zengin semadan ulaþýrken emeline
Yoksulu, umuda baðlayýp
Ömrünü bitirtir sin ulaþmadan emeline
Nefesi, günü rýzký için
Þükür düþmez yoksulun dilinden
Zengin Þükür’den anlamaz, almaz diline
Elleri çýkmaz yoksullarýn cebinden
Gözlerini alamazlar yine de sofralarýn dan
Garibanlar derdini arz edemez kimselere
Zenginlerin yanýndasýn hep kader
Kan emiþlerini seyreder
Kýlýný kýpýrdatmaz kol kola gezersin
Sende yoksulun sýrtýnda gezinirsin kader
Kendisinden düþkünlere
El uzatmak isteseler
Fýrsat vermezsin neden
Yoksulu genç yaþta
Çileler içinde yýpratýr kocadýr sýn
Gün göstermeden topraða kararsýn
Mezarlarýný kuytu köþelere kazdýrýr sýn
Evlatlarýný bile
Yýlda bir kez olsun
Mezarýný ziyaretten mahrum eder
Ruhlarýna garibanlýk kispeti giydirir
Yoksul evladý olmaktan aþaðýlatýr sýn kader
Mezarý otlar arasýnda kaybolur
Adý ismi ’de unutulur zamanla
Dualardan da mahrum kalýr
Býraktýðý nesillerin dilinde anýlmaz olur
Dünyada garip olan
Mezarý da kýyamete kadar garip kalýr
Sözüm yok,
Son söz senindir zati kader
Yoksulun tabutu elden ele yol almaz
Bir kaç kiþinin omuzlarýnda
Musallaya zor bela ulaþýr
Tabutu baþýna kimse uðramaz
Birkaç kiþiyle namazý kýlýnýr
Dil ucuyla helallik alýnýr
Ýmam nutuk çekip övülecek kelam bulamaz
Garibim garip gelmiþ garip gider deðil mi kader
Zenginse elden ele yol alýr
Ýncitmeden musallaya tabutu konulur
Baþucunda bekleyeni pekte çok olur
Kan baðý olmayanlar sýraya ’da dizilir
Ýyilik meleði, yardým severdi diye
Ýmamlar, Nefesleri tükenircesine dualar okur
Övgüyle nutuk çekip anýlar anlatýr
Helalliði ’de bitmez tükenmez uzun dualarla
Tanýdýk tanýmadýk
Hep bir aðýzdan âmin deyip
Duyulur sesleri ta semalardan kader
Hikâyeleriyle efsaneleþtirilir
Dilden dillere dolaþtýrýlýr
Mezarýna giderken alayý dizilir
Sonunda mezarý ’da anýt gibi yapýlýr
Baþucunda yedi yirmi dört bekçi bekletilir
Ne dersin bu iþe söyle kader
Kullar arasýnda
Nasýl bir eþitlik
Bu ayrýmcýlýk deðil ’de nedir ey kader.
Vasýf’ýn Dilinden þiirlere söz olursun,
Ýþte böyle,
Sitem dolu kelamlarla yazýlýrsýn kader.
VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
10.11.2018 CUMARTESÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.