Bazen, bir Temmuz bakar gözlerinden; sýcak, Huzur renginde, Mavisi, denizler kadar engin, gökler kadar sonsuz, Isýnýverir yüreðim, Yaz günleri düþer gönlüme, dudaklarýnýn özlemi düþer, Yanar...Yanar yüreðim, kavrulur Gözlerimden, seninle dolu anýlar akar; Gözlerim dalgýn, Gözlerim baygýn, Gözlerim sarhoþ bakar...
Bazen, bir sis kaplar bakýþlarýný, Hüzün rengine bürünür gözlerin. Sararýr yapraklar birden, Geçmiþten kalma bakýr rengi güzler depreþir gönlümde, Diyemem “Baþýný dayayýp omzuma, bir deniz kýyýsýnda Birlikte Eylül mehtaplarý seyredelim” diyemem... Acýlar duyarým derin, Beni sensiz koyan kadere kahrederim, Kaybolurum, giderim...
Ve bazen þimþekler çakar gözlerinde, Fýrtýnalar kopar bakýþlarýnda, Karlar yaðar, buz kesilir yüreðim, Gözümde yaþlar donar. Kar tutmuþ dallarýma, üþümüþ kuþlar konar, okþayamam, Gözlerin, buz tutmuþ çaresizlikler döker üstüme, Karakýþ, karabasan gibi çöker üstüme...
Acýrým sensiz geçen mevsimlere, Gözlerinde yanmayan yýldýzlara þaþarým; Ömrümün dört mevsimini Gözlerinde yaþarým...
(02/08/2008) Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.