TEK KALAN SÖZLER OLDU...
TEK KALAN SÖZLER OLDU...
Arz ettim arzuhali,ama dinleyenim yok,
Tarumar oldu halim,alýnan hazlar oldu,
Bitmedi eda,nazýn,bende ise sabýr çok,
Yürek baðlamýþ irin,dermaný tozlar oldu...
Hayraným endamýna,yürüyüþ ince bele,
Muradýný isterken, çanaklar döndü sele,
Bülbülün haykýrýþlarý,diken kokulu güle,
Yürekteki feryadýmýn,sebebi sazlar oldu...
Ela göz,al yanaðýn,leblerin olmuþtur pul,
Aþkýný bulmak için,okudum yüksek okul,
Gelmiþtim beyliðine,kapýna olmuþum kul,
Kýþlarý üþümüþken,yangýným yazlar oldu...
Ben eyledim intizar,sana yetiþmez ahým,
Göz gördü,gönlüm sevdi,bu mu günahým,
Akþamlarým zifiri,gün görmüyor sabahým,
Kan aðlarken yüreðim,sebebi gözler oldu...
Þeyhim;Derki ey yâr,gel gör yürek sesimi,
Yaralar derinleþti,veriyorum son nefesimi,
Bir kere olsa bak,dinle,gel gönül kafesimi,
Geçip gitti hayallerim,tek kalan sözler oldu...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 13:00
11.11.2018
GEBZE
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.