YAKIN!

þu kuþ havada durabilseydi kanat çýrpmadan,
bahçe duvarýna gömülü çeþmenin karnýndan
su içen köpek öylece kalsaydý,
sýcak ekmeðin ucunu kemiren oðlan da
kanatlý kapý da kýmýldamasaydý,
kavak yelleriyle sallanmasaydý birkaç kavak
bir soluk,
donsaydý orada an;
hayat derin bir uykuya dalsaydý birden,
belki anlardýnýz
bu eski sokaðýn
zaman denilen ünlü ressamýn bir eseri olduðunu
ve tablo gibi durduðunu.

þimdi
parmaklarýnýzý kepçe yapýn
göðsünüzü toprak;
batýrýn kalbinizdeki tarihe
yýkýn bedeninizde ne varsa
ve kolaysa yaþayýn bakalým
göçmüþ geçmiþinizin içinde.

yýkýlan her yerde yapýlmýþ bir sevda vardý önce,
yere düþmesin diye
Nula’nýn gözyaþlarýný avuçlarýnda toplardý Memet
yaþlý bir kadýn Rumca söylerken oyun havasýný
Türkçe oynardý hacý haným.
Hacer’in yanýk olduðun bilmeyen yoktu mahallede.

yarýnlarýný görseydi sevgiyle örülmüþ duvar
acýyla çakýlmýþ çivi
hiç üzer miydi canlý tanýklarýný!
yýkýn gitsin anasýný satayým,
isterseniz yakýn
zaten yapacak ustasý kalmadý
merdivenlerin kýrýk basamaklarýný.

Ö.N




Sosyal Medyada Paylaşın: