saat dört buçuk
birazdan yemek telaþýyla tutuþur ellerin
kendini mutfaðýna adamýþ
önlük takan robot gibi hisseder misin bilmem
ama düþlerin görünmesin diye
halý altýna süpürdüðünden eminim
günü saat hesabýyla paylara bölüp
kendine düþen zaman aralýðýndan
bakarken bize
olay ufkunu" geçtiðin oluyor mu hiç ?!
çevrene verdiðin duyarsýzlýktan ötürü
özür dilemek bir yana
astral bir seyahatin orta yerinde bölündü diye hülyan
çatýyor musun kaþlarýný
gerçek kýlýflý hiçliðe
söylesene;
inandýðýn tüm deðerler meþru zeminde kaymadan
ayakta tutabiliyor mu ruhunu
ve sen,,
sevgiden bahsederken içinden
kirpiklerinle ördüðün dikenli tellere raðmen
kalbinle barýþabildi mi gözlerin
suretini bir türlü silemediðin aynaya üþüþen
o son bakýþýmýn yüzü
ve suyuna istinaden
saat; beþe on var
kalk hadi
ellerin telaþlýyken
okuyamazsýn beni
hem günleri çuvala koydum merak etme
aklýn bende kalmasýn
kalbim hep benimle,,