Akşam Dediğin
Bir heykelin içine okyanusu doldurmaktýr akþam dediðin
Düþünmek Musa’nýn asasý
Bir kozalaðýn
Ve iplerle örülen bir oyuncaðýn sarmalýnda büyüyor ayný coþku
Dönmekle ayný yere varýlmadýðýný
Vardýðý yer de döndüðünde anlýyor insan
Bir de akþam dediðin
Ýçeriye açýlan pencereler anlatsýn
Topraðýn, havanýn ve suyun göðsünden çýkan nefesi
Bir darlanmanýn, bir özlemin elleri yakalar seni
Sanýrsýn ki dýþarýya bakmak içindir dört köþe cam
Sende yanan ateþi çaðýrýr
Ýçinde boðum boðum yükselir bir nefes
Akþam dediðin bir dað gölgesi
Kýyýsýnda gezindiðin
Sen yürüdükçe gelir peþin sýra
Sanýrsýn ki güneþ sana küsmüþ
Düþmandýr kýyýsýnda gezindiðin yollar
Kuþlarýn mýrýldandýðý þarkýyý dost edin
Aðacýn dalýný kýrýp, topraðýna tohum getirdiði rüzgarý
Kurumuþ heveslerine basýp gittiðinde hayat
Bir isteðin çatýrdamasýný dost edin
Okyanusun üzerine düþmüþ yakamozdur akþam dediðin
Düþünmek sabah aydýnlýðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.