Dur Gitme
Dur gitme;
Bir nefeslik daha kal,
henüz doymamýþken sana
yaþayamamýþken gençliðimin baharýný,
bir nefeslik daha kal.
Bilirsin iþte çocuk gibiyimdir,
dayanamam aðlarým yokluðuna,
Gelmek istesem de gelemem ardýn sýra.
Dur gitme;
Býrakma ellerimi gecenin soðuk ayazýnda,
üþürüm yokluðunda,
ürkek bir ceylan gibi korkarak yaþarým hayatý sen gidersen.
Henüz söylemediðim sözler var sana,
yaþatamadýðým mutluluk,
hayalini kurduðumuz mutlu yarýnlarý yok etme gidiþinle..
Dur gitme;
Yýkma bu aþký,
masal olmasýn dillerde,
yaþasýn gönlümüzde,
bir sýr olsun içimizde,
anlatýlmasýn dilden dile!
Henüz çýkmamýþken þarkýmýz radyolarda,
sýradaki bütün AÞK þarkýlarýný armaðan etmemiþken sana,
ayrýlýk þarkýlarýyla baþ baþa býrakma beni.
Dur iþte dur gitme;
Kal bir nefeslik daha,
ihanet etme aþkýmýza yaþayalým doyasýya,
sen bana bak bir ömür ben de sana,
Bir devrim misali,
yeniden baþlayalým her gün aþkýmýza,
her günü, ilk gün ki gibi doyasýya,
ve yeniden tanýþma faslýyla
sen bana RAMAZAN de her zamanki gibi,
ben sana ÖMRÜM diyeyim.
Sen tamamla beni,
eksik yaným sen olma,
dur iþte gitme, gitme, gitme.
Ramazan Teke
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.