DÜŞ KULESİ...

Uyumsuz cümlelerden bir perde yaptým cehaletime
Aslýmý unuttum ve unuttum yasýmý
Tahayyül ettiklerime bir satýr daha eklerken
Devingen ruhuma engel koydu hatýralar.

Naþýnda þiirin,
Ölü ve bedbaht dünlerin haznesinde
Yaftalanmýþ hacmime atýfta bulunuyorum
Zaman zaman ve…
Gerisi olsa keþke:
Bir nida dökülüyor þiirin dudaklarýndan
Perde perde bulutlar sarýyor þehri
Ýstanbul’un pervazýnda düþ kulesiyim
Kýz Kulesinde unutulmuþ kalplerin adresi iken
Her þiir ve her þaibeli þair…

Bir gizemde atýfta bulunan edimlerim
Aslýnda kayýp yetilerim
Belli ki sarkaç kýrýldý gittiðinden beri
Geldiðini ümit ettiðim her yeni günü
Deðil mi ki
Sen bildim…

Tutanaklarda olmalý adým
Ve izahý olmayan bu masalýn:
Derbeder kelamýn titrek sesinde
Hangi aþký þerh düþer ki
Yazmayaný yazan
Ve boþluðun iþveli hüznünde
Her yalaný boykot eden bir hüküm niyetine
Evren bile sonlandýrmýþken
Ýçimdeki yetim ümitleri…

Sapýr sapýr dökülen her bir zerrem
Oysaki yenik düþen hep ben deðil miydim
Hem de ezelden?

Ne olduysa oldu ve uyutuldu bu þiir:
Yalnýzlýðýn kerbelasýnda
Yeknesak bir ruhun deðil mi temaþasý
Onca sýr,
Onca yergi,
Onca debdebeli hüzün?

Hani baþ tacý bildiðim özlemden yana iken
Közün biteviye acýttýðý kelamý
Satýrlar dahi yanarken canýmýn acýsýndan.


Sosyal Medyada Paylaşın: